ارزیابی تحمل به شوری چند دورگه بین گونه‌ای جنس Prunus

نویسندگان

چکیده

در این پژوهش یک رقم بادام (.B Prunus amygdalus) به نام سهند و چهار پایه دورگ بین گونه‌ای (HS314، HS312، GF677 و HS302 ( از جنس پرونوس به منظور تعیین میزان تحمل آن‌ها به شوری 5/1، 3، 6 و 9 dSm-1 ارزیابی شدند. برای تهیه محلول شور از ترکیب نمک‌های MgSO4 ، NaCl ، Na2SO4 و CaCl2به ترتیب به نسبت‌های 8/12، 1/11، 2/10 و 7/20 استفاده شد. بر اساس نتایج به دست آمده، شوری اثر منفی در مقدار کلروفیل برگ، سطح برگ و وزن خشک ریشه و ساقه داشت. اگر چه غلظت پرولین برگ با افزایش سطوح شوری افزایش داشت اما در این خصوص ژنوتیپ‌ها عکس‌العمل متفاوتی از خود نشان دادند. در سطوح شوری بالا ( dSm-16 و 9) اغلب پاسخ‌های فیزیولوژیکی و مرفولوژیکی گیاهان معنی‌دار بود ولی در سطوح شوری پائین (dSm-1 5/1 و 3) اثر منفی در شاخص‌های رویشی گیاهان مشاهده نشد. تغییرات پرولین برگ در سطوح مختلف شوری معنی‌دار بود و پائین‌ترین مقدار آن مربوط به بادام رقم سهند و بیشترین مقدار آن مربوط به دورگ HS302 بود. کلروفیل کل و کلروفیل b با افزایش سطوح شوری کاهش معنی‌داری داشتند ولی این کاهش در مورد کلروفیل a معنی‌دار نبود. اثر شوری در رابطه با غلظت یون‌های K+، Mg2+، Ca2+، Na+ و Cl- در ریشه و برگ در ژنوتیپ‌ها و رقم سهند متفاوت بود، به طوری که مقادیر Mg2+، Cl- و Na+ و نسبت Na+/ K+ برگ در تمام ژنوتیپ‌ها با تنش شوری کاهش داشت ولی روی غلظت K+ و Ca2+ و نسبت Na+ Ca2+ اثر شوری معنی‌دار نبود. براساس صفات اندازه‌گیری شده GF677 و HS314 به عنوان دورگه‌های هلو و بادام در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌ها و رقم سهند از تحمل بیشتری برخوردار بودند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Evaluation of Salinity Tolerance in some Interspecific Hybrids of Prunus

نویسندگان [English]

  • J. Dejampour
  • N. Aliasgarzadeh
  • V. Grigorian
  • E. Majidi Heravan
چکیده [English]

In this research, an almond (Prunus amygdalus B.) cultivar (Sahand) and four interspecific hybrid rootstocks (HS314, HS312, HS302 and GF677) of Prunus genus were subjected to the salinity levels of 1.5, 3, 6 and 9 dS m-1. The mixtures of NaCl, Na2SO4, MgSO4 and CaCl2, at ratios of 12/8, 11/1, 10/2 and 20/7 (w/v) were used respectively to prepare saline solutions. Based on the results obtained, salinity had a significant negative effect on leaf chlorophyll content, leaf area and dry and fresh weight of root and shoot. Although leaf proline concentration was increased by increasing salinity levels, but different responses were observed among the genotypes in this respect. Most of plant responses were significant in high concentrations of salinity (6 and 9 dS m-1) and there were no deleterious effects on the plants growth in 1.5 and 3 dS m-1 salinity. The variation of leaf proline was significant in all levels of salinity but increasing of proline in Sahand cultivar was lower than other genotypes and HS302, indicated the highest amount of proline in higher salt stress. Total chlorophyll and chlorophyll‌‌ b were decreased significantly by increasing salinity level, but there was no significant change in chlorophyll a. Salinity led to the significant differences among genotypes related to K+, Mg2+, Ca2+, Na+ and Cl- concentrations of leaves and roots. Concentration of Mg2+, Cl- and Na+ and Na+/K+ ratio in leaves of all genotypes were enhanced by salinity stress, whereas it had not significant effect on Ca2+, K+ concentrations and Na+/ Ca2+ ratio. According to measured parameters, HS314 and GF677 were relatively salinity tolerant than others genotypes.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Prunus
  • mixed- saline
  • Proline
  • chlorophyll
  • ion concentration