پایداری عملکرد و اجزا عملکرد دانه هیبریدهای ذرت

نویسنده

چکیده

ده هیبرید سینگل کراس ذرت در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 4 تکرار و 14 منطقه مختلف به مدت دو سال (1377 و 1378) جمعا در 28 محیط از نظر پایداری عملکرد دانه، تعداد دانه در ردیف، تعداد ردیف دانه، عمق دانه و وزن هزار دانه با استفاده از معیارهای پیشنهادی مختلف از جمله ضریب رگرسیون (bi) و انحراف از خط رگرسیون (S2di)، واریانس پایداری (σi2)، معیار Wi، ضریب تغییرات (C.V.) و بالاخره ضریب تبیین (R2) مورد بررسی قرار گرفتند. علاوه بر این، برای عملکرد دانه طبق روش پیشنهادی کانگ (Kang, 1993) تجزیه های لازم برای گزینش توام برای عملکرد دانه و پایداری انجام شد. بررسی پایداری هیبریدها برای عملکرد دانه با استفاده از معیارهای S2di، σi2، Wi،C.V. و R2 و همچنین روش گزینش توام برای عملکرد دانه (معیار Ysi) نشان داد که هیبریدهای شماره 6 (KL17.2-5×MO17) و شماره 10 (KSC704) پایدار می باشند. بالاترین عملکرد دانه به ترتیب با میانگین 10.346 و 10.362 تن در هکتار به هیبریدهای شماره 6 (KL17.2-5×MO17) و 10 (KSC704) تعلق داشت. بررسی غیر یکنواختی ضرایب رگرسیون در اثر متقابل هیبرید × محیط نشان داد که این منبع فقط در مورد صفات تعداد ردیف دانه و عمق دانه معنی دار بوده است. بررسی پایداری اجزا عملکرد دانه نشان داد که هیبریدهای پایداری برای عملکرد دانه، تناسبی با هیبریدهای پایدار برای اجزا عملکرد ندارند و این در حالی است که عملکرد دانه با صفات تعداد دانه در ردیف، وزن هزار دانه و عمق دانه (به ترتیب با 0.64=r، 0.45=r و 0.40=r) همبستگی مثبت و بالایی را نشان داد. بر اساس ضرایب رگرسیون، هیبریدهای شماره 6 (KL17.2-5× MO17) و 10 (KSC704) برای صفت تعداد ردیف دانه در بلال واکنش خوبی نسبت به بهبود شرایط محیطی نشان نمی دهند.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Stability Of Grain Yield And Yield Components Of Maize Hybrids

نویسنده [English]

  • R. Choukan
چکیده [English]

Ten maize single cross hybrids were studied for their stability in grain yield, 1000 kernel weight, kernel depth, kernel numbers per row and rows number per ear using regression coefficient (bi), deviation from regression (S2di), stability variance (?2i), ecovalence(Wi), coefficient of determination (R2), coefficient of variation (C.V.) and simultaneous selection method for grain yield and stability (YSi) indices. The experiments were conducted in Randomized Complete Block Design with four replications at 14 locations for 2 years(1998/99). According to the results, using all stability indices, S2di, ?2i, Wi, R2, C.Y. and YSi, hybrids No. 6(KL17/2-5 x MO17) and No. 10(KSC704) were determined as stable hybrids. The highest grain yield belonged to hybrids No. 6 and ten with 10.346 and 10.362 t ha-1 respectively. The heterogeneity of regression coefficients were significant only for kernel depth and kernel rows number per ear. Grain yield showed positive and highly significant correlation with 1000 kernel weight (r=0.45**), kernel depth (r=0.40**) and kernel numbers per row (r=0.64**). According to the regression coefficients, hybrids No. 6 and No. 10 did not show good response to environmental improvement in term of kernel depth and kernel rows number per ear.

کلیدواژه‌ها [English]

  • grain maize
  • Yield stability
  • stability indices
  • Yield components