به منظور بررسی اثر های متقابل خیار و گوجه فرنگی در کشت توام و همچنین تعیین مناسب ترین تراکم بوته در کشت خالص این دو محصول، آزمایشی به مدت یک سال (1375) در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان با استفاده از طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 15 تیمار در 4 تکرار انجام شد. دراین آزمایش خیار و گوجه فرنگی در سه تراکم زیاد، متوسط و کم ( 4.2، 2.8و 2.1بوته در مترمربع) به صورت خالص و توام به روش جایگزینی با نسبت های 75،50 و25 درصد کاشته شدند. نتایج به دست آمده از این بررسی نشان داد تراکم مطلوب خیار و گوجه فرنگی در کشت خالص 2.8بوته در متر مربع می باشد. محاسبه نسبت برابری زمین (Land Equivalent = LER) نشان دادکه دو ترکیب50 درصد خیار + 50 درصد گوجه فرنگی و 25 درصد خیار + 75 درصد گوجه فرنگی درهر سه تراکم دارای LER بزرگ تر ازیک هستند، بنابراین سودمندی کشت توام این دو محصول مورد تایید قرار گرفت. ترکیب 50 درصد خیار + 50 درصد گوجه فرنگی درتراکم متوسط با میانگین عملکرد 46.71 در هکتار و سودمندی 34 درصد به عنوان تیمار برتر آزمایش شناخته شد. اختلاف صفات کیفی (درصد ماده خشک میوه خیار و گوجه فرنگی و همچنین مقدار ویتامین ث میوه گوجه فرنگی) دربین کلیه تیمارهای آزمایشی معنی دار نبود.